|
Projekt
Ustawa z dnia ..........
w sprawie utrwalenia niepodległości i przezwyciężenia komunizmu
Mając na uwadze to, że wiele pokoleń Polaków na przestrzeni dziejów ponosiło ogromne ofiary dla niepodległości Ojczyzny oraz to, że zdobytej na nowo niepodległości po 45 latach panowania obcego antypolskiego i antyludzkiego systemu komunistycznego nie da się utrwalić bez rozliczenia przeszłości, bez oddzielenia dobra od zła, i że rozliczenie takie wolne Państwo Polskie winno jest obecnym, przeszłym i przyszłym pokoleniom Polaków, że rozliczenia takiego wymagają zwykłe ludzkie przyzwoitości, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej stanowi co następuje:
Art. 1
§1
Komunizm we wszystkich jego formach i przejawach uznaje się za system zbrodniczy.
§2
Propagowanie i pochwalanie komunizmu jest zabronione.
Art. 2
§1
Za zbrodnicze uznaje się wszelkie organizacje i instytucje mające na celu wprowadzanie i utrwalanie w Polsce komunizmu i poddanie kraju obcej dominacji.
§2
W szczególności za zbrodnicze uznaje się:
1) tworzony na terenie Związku Sowieckiego tzw. Związek Patriotów Polskich,
2) tworzoną z inicjatywy władz Związku Sowieckiego Polską Partię Robotniczą i utworzoną później na jej bazie Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą,
3) tworzone na terenie Związku Sowieckiego namiastki władz polskich wbrew legalnemu rządowi polskiemu, a w szczególności tzw. Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego,
4) utworzone po wojnie Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, Urząd Bezpieczeństwa Publicznego i utworzoną po jego rozwiązaniu Służbę Bezpieczeństwa, a także Wydział Informacji Wojskowej.
§3
1. Udział w tworzeniu organizacji i instytucji wymienionych w §2 a także kierowanie tymi organizacjami uważa się za zbrodnię zdrady Ojczyzny karaną na podstawie przepisów Prawa Karnego,
2. Za kierowanie organizacjami i instytucjami Wymienionymi w §2 uważa się pełnienie funkcji:
przewodniczącego, I Sekretarza KC, Sekretarza KC, członka Biura Politycznego KC, Kierownika Wydziału Kadr, Propagandy i Organizacyjnego KC PZPR, ministra, wiceministra, dyrektora i z-cę dyrektora departamentu w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, szefa i zastępców szefa Urzędu Bezpieczeństwa i Informacji Wojskowej oraz kierowników i zastępców kierowników wydziałów tych instytucji,
§4
Za zdradę Ojczyzny uważa się karaną na podstawie Przepisów Prawa Karnego także służbę w organach NKWD pełnioną przez obywatela polskiego, zbieranie przez obywatela polskiego informacji na temat organizacji wojskowych podległych rządowi polskiemu na emigracji, agend rządu emigracyjnego i osób biorących udział w organizacjach niepodległościowych i przekazywanie ich w czasie wojny władzom niemieckim, Związku Sowieckiego i bezpośrednio po wojnie władzom PRL, a także udział w fałszowaniu wyborów do tzw. Sejmu Ustawodawczego, napadach na lokale partii demokratycznych i w napadach na działaczy tych partii organizowanych przez władze PRL i partii komunistycznej.
§5
Przepisy §3 i §4 nie wyłączają odpowiedzialności karnej na podstawie odrębnych przepisów funkcjonariuszy bezpieczeństwa i innych osób za bezprawne działania podejmowane przeciwko Kościołowi, działaczom niepodległościowym i demokratycznej opozycji.
Art. 3
§1
Osoby wymienione w przepisach art.2 oraz osoby, które w ramach systemu PRL odgrywały znaczącą rolę w zakresie utrwalania systemu komunistycznego, niszczenia polskiej kultury, ideologicznej indoktrynacji społeczeństwa, zwalczania Kościoła i niszczenia myśli niezależnej, a w szczególności:
1) pozostałych członków władz centralnych PRL i PZRR, kierowników wydziałów nie wymienionych w §3 ust.2 i samodzielnych pracowników wydziałów organizacyjnego, kadr i propagandy władz centralnych partii poczynając od inspektora, lektora lub stanowisk równorzędnych,
2) Kierownictwo Komitetów Wojewódzkich PPR i PZPR w tym sekretarzy, członków egzekutywy, kierowników wydziałów, a także samodzielnych pracowników wydziałów kadr, propagandy i organizacyjnego poczynając od inspektorów, lektorów i stanowisk równorzędnych,
3) sekretarzy miejskich, powiatowych i gminnych PPR i PZPR,
4) pracowników operacyjnych Urzędu Bezpieczeństwa, Służby Bezpieczeństwa, Wydziału Informacji Wojskowej oraz ich tajnych współpracowników pomagających w inwigilacji Kościoła, organizacji niepodległościowych i opozycji demokratycznej,
5) członków władz centralnych i wojewódzkich Związku Młodzieży Polskiej, Związku Młodzieży Socjalistycznej i Socjalistycznego Zrzeszenia Studentów Polskich,
6) osób pełniących funkcje prokuratorów i sędziów biorących udział w oskarżaniu i skazywaniu żołnierzy sił zbrojnych podległych legalnemu rządowi polskiemu, przedstawicieli rządu polskiego na Kraj, ich współpracowników oraz członków organizacji niepodległościowych i demokratycznych,
7) redaktorów naczelnych pracujących w organach prasowych PPR i PZPR oraz rzeczników prasowych rządu PRL,
uważa się za niegodne do sprawowania samodzielnych funkcji w organach władzy państwowej, administracji rządowej i samorządowej, pełnienia funkcji posła, senatora, radnego, sędziego, prokuratora, adwokata, radcy prawnego, notariusza, nauczyciela w szkołach państwowych, samorządowych i prywatnych, wykonywania zawodu dziennikarza, pełnienia funkcji kierownika i zastępcy kierownika przedsiębiorstwa państwowego, członków zarządu i członków rad nadzorczych, w których łączne udziały Skarbu Państwa i państwowych osób prawnych wynoszą co najmniej 50%, a także członków zarządu, dyrektorów i kierowników wydziałów rad nadzorczych (rady banków) banków, w których udziały Skarbu Państwa i państwowych osób prawnych wynoszą co najmniej 50%.
§2
Osoby wymienione w §1 pkt 2, 3, 5 i 7 mogą być uznane za godne do pełnienia funkcji wymienionych w tym Przepisie jeśli najpóźniej przed czerwcem 1989 r, wystąpiły z wymienionych organizacji lub zostały pozbawione członkostwa i podjęły niezależną działalność opozycyjną.
§3
Orzeczenie o prawie do pełnienia w/w funkcji wydaje Sąd Wojewódzki z powództwa zainteresowanego wniesionego w trybie art. 189 kodeksu postępowania cywilnego. Stroną pozwaną w procesie jest właściwy miejscowo wojewoda.
Postępowanie jest wolne od opłat sądowych.
§4
Osoby wymienione w §1 pkt 4 mogą być uznane za godne do pełnienia funkcji tam wymienionych jeśli nie brały udziału w działaniach przeciwko opozycji demokratycznej lub kościołowi albo będąc pracownikami tych służb współdziałały z rządem emigracyjnym lub opozycją demokratyczną.Uprawnienia takie stwierdza Minister Spraw Wewnętrznych na podstawie ustaleń Komisji Weryfikacyjnej powołanej przez Sejm.
§5
Osoby pełniące samodzielne funkcje w organach władzy państwowej, administracji rządowej, samorządowej, sędziego, prokuratora, adwokata, radcy prawnego, notariusza, nauczyciela, dziennikarza w terminie 3 miesięcy zobowiązane są złożyć oświadczenie, iż nie sprawowały funkcji wymienionych w pkt. 1 - 7 §1, względnie przedstawić dokument potwierdzający złożenie w sądzie wniosku wymienionego w §3.
Oświadczenie takie warunkujące objęcie w/w stanowisk winny złożyć także osoby ubiegające się o te stanowiska.
§6
Od składania oświadczeń wymienionych w §6 zwolnione są osoby, które do czerwca 1989 r. nie ukończyły 18 lat.
§7
Nie złożenie oświadczenia ani nie skierowanie do Sądu wniosku powoduje utratę prawa do sprawowania funkcji sędziego, prokuratora, skreślenie z listy adwokatów, radców prawnych, odwołanie ze stanowiska w przypadku osób powołanych lub mianowanych lub wypowiedzenie umowy o pracę w przypadku pracowników kontraktowych.
Art. 4
§1
Zakazuje się działalności partii mającej w nazwie komunistyczna lub w swym statucie powołującej się na ideologię komunistyczną względnie wywodzącą się z partii komunistycznej.
§2
Za partię wywodzącą się bezpośrednio z partii komunistycznej uważa się w szczególności Socjaldemokrację Rzeczpospolitej Polskiej , Działalność tej partii jak również innych partii komunistycznych staje się nielegalna.
§3
Partie wymienione w §1 i w §2 z mocy ustawy wykreśla się z rejestru partii politycznych.
Art. 5
Osoby wymienione w art. 3 §1 pkt 1-7 z wyjątkiem osób wymienionych w art. 3 §2 i 4 nie mogą zakładać partii politycznych ani wstępować do partii politycznych bez względu na to jaka to jest partia przez okres 15 lat od wejścia ustawy w życie.
Art. 6
Osoby, które w sytuacji przewidzianej w art. 4 §5 złożyły niezgodne z prawdą oświadczenia podlegają karze pozbawienia wolności od 6 m-cy do 5 lat.
Art. 7
§1
Kto publicznie propaguje ideologię komunistyczną lub pochwala totalitarny system komunistyczny podlega karze pozbawienia wolności od trzech miesięcy do lat dwóch.
§2
Kto czynu wymienionego w §1 dopuszcza się przy użyciu środków masowego przekazu podlega karze pozbawienia wolności od 6 m-cy do lat 5.
Art. 8
Kto zakłada partię lub organizację wymienioną w art. 4 podlega karze pozbawienia wolności od 3 m-cy do lat 2, a kto do takiej partii wstępuje albo kontynuuje działalność w partii wykreślonej z rejestru podlega karze pozbawienia wolności do 1 roku lub grzywny.
Art. 9
W terminie 1-go miesiąca od wejścia ustawy w życie Minister Sprawiedliwości wyznaczy w każdym województwie prokuratorów do prowadzenia śledztwa w sprawach zbrodni określonych w art.2 §3 i 4.
Art. 10
Ustawa wchodzi w życie w terminie 14 dni od ogłoszenia.
|