Szczególnie haniebną i złowrogą rolę odegrali tutaaj polscy komuniści pełniąc ważne funkcje w zbrodniczym sowieckim NKWD - np.Bolesław Bierut, tworząc z inicjatywy władz sowieckich samozwańcze struktury polskiej władzy - np.PKWN, mimo istnienia na ernigracji legalnego rządu polskiego i jego agend na terenie kraju, a następnie wykorzystując struktury państwowe PRL rozpoczęli bezwzględną walkę z ludźmi, którzy w okresie okupacji podejmowali walkę z okupantem, którzy pełnili funkcje w agendach rządu polskiego.
W ten sposób przy pomocy sfingowanych procesów lub bez sądu wymordowali dziesiątki tysięcy najlepszych córek i synów Ojczyzny.
Niezliczone ilości osób poddano przeróżnym szykanom, przystąpiono do niszczenia wszelkiej niezależnej myśli posługując się przy tym psudo-patriotyczną frazeologią.
Podczas gdy zbrodnie hitleryzmu wszędzie po wojnie zostały potępione i przystąpiono do osądzenia sprawców tych zbrodni, to zbrodnie komunizmu, pomimo że rozmiarami przewyższyły zbrodnie hitleryzmu, nie zostały dotychczas powszechnie potępione i tylko w niektórych krajach podjęto próbę ich rozliczenia.
Polska, którą (jeśli uwzględnić okres bezpośredniej sowieckiej okupacji) zbrodnie komunizmu dotknęły najbardziej, mimo upływu kilku lat od odzyskania niepodległości nie podjęła dotychczas jakiejkolwiek próby rozliczenia komunistycznej przeszłości.
Ludzie, którzy odgrywali ważną rolę w budowie komunizmu dopuszczając się zdrady Ojczyzny nadal pełnią ważne funkcje państwowe i społeczne.
Partia polskich komunistów przechodzila różne przepoczwarzenia zmieniając kolejno swoje nazwy od SDKPiL poprzez KPRP, KPP, PPR, PZPR i SDRP.
Bez względu na to jakie nazwy w danym okresie nosiła partia polskich komunistów - zawsze odznaczała się wrogością do niepodległości Polski i służyła obłąkańczej idei światowej rewolucji i zbudowania na całym świecie systemu komunistycznego, co od powstania Związku Sowieckiego aż do czasu rozwiązania PZPR i utworzenia na jej bazie SdRP wyrażało się w bezwzględnym wypełnianiu poleceń Kremla.

         Powołana przez PZPR-owską kadrę SdRP zgodnie z ponad 100-letnią tradycją polskich komunistów starała się i stara w miarę swych aktualnych możliwośei zapobiegać umacnianiu się niepodległości Polski sprzeciwiając się początkowo przystąpieniu do NATO i Unii Europe,jskiej, blokując ratyfikację konkordatu ze Stolicą Apostolską, wysuwając przeciwko niemu wydumane, absurdalne zarzuty, mimo że w calej historii Polskę łączyły dobre stosunki z Papieżem i że szczególnie teraz, kiedy na Stolicy Apostolskiej zasiada Polak, któremu pomyślność i niezależność Ojczyzny nigdy nie była obojętna, tradycyjnie dobre stosunki z Watykanem winny być dla Polski czymś oczywistym i naturalnym.

         Na skutek nie rozliczenia komunizmu wytworzyła się paradoksalna sytuacja, w której nie ma różnicy między dobrem a złem, między prawdą a kłamstwem, między zasługą a zdradą.
Na takim gruncie nie da się zbudować na trwale wolnej niepodlgłej Polski.

         Obserwując istniejącą sytuację wielu ludzi traci wiarę w możliwośe trwałych i istotnych zmian i odsuwa się od udziału w życiu publlcznym.
Stan niewiary pogłębia to, że Ci, którzy najczęściej ponosili ofiary w komunistycznym systemie, teraz w największym stopniu ponoszą ciężar przeobrażeń.
Komunistyczna oligarchia jeszcze umocniła swoją pozycję.
Istniejący stan stwarza poważne niebezpieezeństwo dla Polski. Stąd konieczne są regulacje prawne odsuwające od wpływu na sprawy kraju ludzi, którzy wnieśli znaczący wkład w budowę zbrodniczego systemu i podporządkowanie Polski obcemu państwu.

         Proponowane rozwiązania nie zaszkodzą w jakikolwiek sposób zwykłym członkom PZPR i podporządkowanych jej organizacji ani osobom, których - ze względu na sprawowane funkcje - wpływ na budowę komunizmu był jedynie znikomy lub nieznaczny.
Rozwiązania takie oprócz zwyczajnego ludzkiego poczucia sprawiedliwości nakazuje polityczna roztropność i zdrowy rozsądek.
Proponowana ustawa nie odbiega, a nawet jest łagodniejsza od rozwiązań ,jakie w wielu krajach zastosowano w odniesieniu do faszyzmu.

         Wprowadzenie ustawy w życie nie wymaga wydatkowania z budżetu dodatkowych środków, a przyniesie ogromne aczkolwiek niewymierne korzyści, a przede wszystkim umocni niepodleglość Polski i zwiększy poczucie odpowiedzialności obywateli za własne Państwo.